Deze bijzondere dienst zal onder de naam ‘Pareltjesdienst’ worden gevierd. Naast de door voorganger Hans de Vries gespeelde en gezongen liederen, zullen de gesproken teksten als parels voor het leven kunnen dienen. Hier nog wat aanvullende informatie:
Vanaf 1963 speelt Hans de Vries gitaar. In zijn geboortestad Delft leerde hij gitaar spelen van zijn oom Arie. ’Tom Dooley’ was het eerste nummer. Samen met zijn broertje Ben vormden hij al snel het duo: ‘The Singing Boys’. Optreden tussen de schuifdeuren en op het lagere school afscheidsfeest!Na verhuizing naar Pijnacker (1968) vormden zij met anderen de beatband: ‘Nucleair Power’, dat na een paar jaar van naam veranderde in ‘Sobath’: een band, die covers speelde. In 1975 vertrok Hans als schoolmeester naar Aalten, waar hij, als basgitarist, deel uitmaakte van de band, die het ‘Christelijk Aaltens Jongerenkoor’ begeleidde. Samen met hen maakte hij een E.P. en een L.P..
In 1980 verliet hij, vanwege de afstand, de band ‘Sobath’. Met andere koren uit Aalten verscheen de L.P. ‘Kerstfeest in Aalten’, waarvoor hij de tekst van het kerstnummer: ‘Kerst… maar hoe?’ schreef.
Gedurende zijn schoolloopbaan als onderwijzer bleef de gitaar niet in de hoek staan. Veel feestliedjes kwamen uit zijn muzikale hoed.
In 2003 ging hij als gitarist en zanger naar de band ‘Sentisix’ in Eibergen. Toen de zangeres van die band vertrok, werd Hans leadzanger en slaggitarist. De naam werd gewijzigd in ‘Sixty Four’ en, na een paar kleine personeelswijzigingen in de formatie, is ‘Sixty Four’ een echte ‘jaren ’60-’70 band’ geworden.
Na zijn pensioen in 2015 ging Hans ook ‘solo’ spelen als troubadour van mooie, fijne en herkenbare Nederlandse liedjes en Engelse songs. H.A.N.S. is zijn artiesten naam geworden; het zijn de eerste letters van de zin: Hans Activeert Nu Snaren. Na zijn carrière als leerkracht is de tijd gekomen om naast ‘voorganger’ in de Protestantse kerk, er op uit te trekken met gitaar en stem.
In 2019 verscheen er een C.D. van H.A.N.S. , die mede tot stand kwam door de ‘Sixty Four’.
